Startpunt
Bij zijn eerste sollicitatieprocedure bij Defensie werd Jay afgekeurd op
de psychologische test. Geen duidelijke reden, geen feedback – alleen
een afwijzing en een wachttijd van een jaar. “Je wordt gewoon linea
recta naar huis gestuurd. Zonder feedback. Zoek maar uit wat je de
volgende keer anders moet doen,” zegt hij.
Tijdens zijn stage van een week op de kazerne – een periode waarin hij
regelmatig in de weerstand ging bij zichzelf – was Ruben, toen nog zijn
instructeur bij VEVA, ook zijn stagebegeleider. Daar begon het. “Ruben
heeft me echt leren omgaan met mezelf. Emoties, blokkades, alles kwam
langs. Hij heeft me zelfs moeten leren huilen,” zegt Jay lachend.
Kwetsbaarheid
In augustus 2024 startte hij met het coachingstraject bij De Frontlinie.
Daar leerde hij zichzelf openstellen richting anderen en zijn gevoelens
te laten zien in groepsverband. Zowel tijdens groepsgesprekken met
andere coachees als tijdens de sportintensieve 4-uurs trainingen.
“Als je bijvoorbeeld gewichten moet verplaatsen met de groep, heb ik
beter geleerd mezelf open te stellen en te communiceren. Iedereen heeft
het op een gegeven moment zwaar en als groep moet je er samen doorheen.
Toen dat me op een gegeven moment makkelijker afging, merkte ik dat ik
echt vooruitgang aan het maken was,” aldus Jay.
Jay was altijd een stille jongen. Maar in de drie maanden coaching
werkte hij hard aan zijn communicatievaardigheden. In zijn 'tussenjaar'
werkt hij in de horeca – een plek waar hij zijn groei dagelijks inzet.
“Eerst durfde ik me niet eens uit te spreken naar mijn beste vrienden.
Nu wel,” vertelt hij.
Zelfinzicht
Via Insight Discovery kreeg hij nog meer inzicht in zichzelf. “Je ziet
in een gedetailleerd rapport welke kleur je bent – rood, geel, groen of
blauw – en in welke verhouding. Dat gaf me veel inzicht in mezelf. Ik
had zelfs een beetje rood, terwijl ik dat helemaal niet wist. Omdat ik
niet over mijn emoties praat, kom ik nonchalant over. Zo’n profiel is
ontzettend accuraat,” legt hij uit.
Waar het coachingstraject normaal zes maanden duurt, moest Jay helaas
halverwege stoppen. “Twee trainingen voor de 12-uurs training kreeg ik
een blessure van het hardlopen. Ik was zo gemotiveerd dat ik te veel heb
gedaan en mezelf heb overbelast,” vertelt hij.
Hij is vastberaden om de resterende drie maanden af te maken, maar nu
nog niet – zijn focus ligt op herstel, met het oog op zijn nieuwe
sollicitatie bij Defensie. “Ik heb een gesprek gehad met de sportarts
over hoe ik de komende twee maanden ga trainen. Voorlopig geen
trainingen om nieuwe blessures te voorkomen,” zegt hij. Door een
ziekenhuisopname werd de sporttest uitgesteld. Over twee maanden mag hij
het opnieuw proberen.
Vooruitzicht
“Tijdens de psychologische test proberen ze je te raken. Ze zoeken
verschillen met wat je eerder hebt verklaard. Als ze iets vinden, gaan
ze daar op door,” vertelt Jay. Het coachingstraject geeft hem nu iets
tastbaars. Iets om te laten zien. “Dankzij De Frontlinie kan ik aantonen
dat ik serieus aan mezelf heb gewerkt,” zegt hij.
Wanneer hij wordt toegelaten, wil Jay opnieuw meedoen aan de 4-uurs
trainingen – om te groeien in leiderschap en zich verder voor te
bereiden. “Ik wil me blijven ontwikkelen. In leiderschap, in mindset, in
alles,” zegt hij vastberaden. De evaluatierapporten na elke training
helpen hem daarbij. “Je leest letterlijk je gedragingen en
verbeterpunten terug,” zegt hij.
Jay’s advies: “Iedereen zou zo’n traject eens moeten doen. Het haalt je
uit je comfortzone. En dan valt het op hoeveel mensen tegenwoordig in
zelfmedelijden blijven hangen. Terwijl er in de wereld dingen spelen die
echt om actie vragen; Defensie heeft mensen nodig,” zegt hij. “Over een
paar jaar zou ik hier instructeur worden. Niet vast natuurlijk, want ik
ben dan hopelijk in dienst bij Defensie,” voegt hij er lachend aan toe.
